طراحی و اجرای سیستم تهویه موضعی جهت کنترل گردوغبار در واحد چنگه زنی کشتارگاه صنعتی طیور

زمینه و هدف: استفاده از سیستم تهویّه موضعی یکی از روش های جمع آوری و کنترل آلاینده های هوا و متعاقب آن کاهش اثرات آنها بر سلامت انسان ها می باشد. هدف از این مطالعه ، بررسی تأثیّر طراحی و اجرای صحیح سیستم تهویّه موضعی و پالایشگر بر کنترل گرد و غبار در واحد چنگه زنی کشتارگاه صنعتی طیور می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه در 3 مرحله ی ارزیابی آلاینده های ذرّه ای هوا قبل از طراحی، طراحی و اجرای سیستم تهویّه موضعی و ارزیابی سیستم تهویّه موضعی انجام شد. نمونه برداری ازذرّات تنفّسی و استنشاقی با استفاده از سیکلون نایلونی و فیلتر پلی وینیل کلراید (pvc) طبق روش موسسه ملی ایمنی و بهداشت شغلی (niosh 0600) انجام گردید. سپس سیستم تهویّه موضعی طبق روش فشار سرعت کمیته تهویّه صنعتی آمریکا طراحی و اجرا شد. نهایتاً راندمان سیستم تهویّه موضعی و پالایشگر مورد استفاده ارزیابی شد. یافته ها: غلظت گرد و غبار در حالت تهویّه خاموش برای ذرّات قابل تنفّس و قابل استنشاق به ترتیب 07/13 و 18/1 میلی گرم بر مترمکعب به دست آمد. راندمان تهویّه ناکارآمد قبلی برای حذف ذرّات قابل تنفّس و قابل استنشاق به ترتیب در حدود 14 و 18 درصد بوده است که با طراحی و اجرای سیستم تهویّه موضعی این راندمان به بیش از 83 و 92 درصد افزایش یافت. راندمان پالایشگر مورد استفاده نیز برای ذرّات قابل تنفّس و قابل استنشاق به ترتیب 26/58 و 52/27 درصد بوده است. نتیجه گیری: یافته های مطالعه نشان داد طراحی و اجرای صحیح سیستم تهویّه موضعی می تواند تأثیّر بسیار مطلوبی بر کاهش ذرّات در واحد چنگه زنی داشته باشد. استفاده از پالایشگر اتاقک ته نشینی نیز راندمان نسبتا خوبی برای کنترل ذرّات تنفّسی دارد.